دلمشغولی های من
یاد خدا آرامبخش قلبهاست افوض امری الی الله ان الله بصیر العباد ( سمت چپ پایین صفحه ) خفه شو آزادی ... !!! پس از مرگم نمی دانم چه خواهد شد ! نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت ! ولی بسیار مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد ! گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش و او یک ریز و پی در پی دم گرم خودش را در گلویم سخت بفشارد و خواب خفتگان را آشفته تر سازد ! تا بدین سان بشکند در من سکوت مرگوارم را (دکتر علی شریعتی) حضرت علی(ع) خطاب به انسان می‌فرماید: لا تکن عبد غیرک فقد جعلک اللّه حرّاً؛ ای انسان ! بنده? غیر نباش، زیرا خداوند تو را آزاد آفریده است. علی (ع) می فرماید: «هیچ پدیده ای را ندیدم مگر آنکه خدا را قبل از آن با آن و بعد از آن دیدم» اگر با این دید یعنی دیدة خدا بین به جهان بنگرید و وحدت را لمس و احساس کنید به همة انسانها عشق می ورزید ، دیگر زشت و زیبا، سیاه و سفید، کافر و مسلمان، ایرانی و فرنگی برای شما فرقی ندارد برای آزادی تعاریف زیادی ذکر شده است: از واژهء «حرّیت»-که به معنای آزادی از بردگی بوده و در نتیجه یک مفهوم حقوقی است- گرفته تا واژگان « نجات» و «رستگاری» که مفاهیم اخلاقی و عرفانی هستند. ولی در اصطلاح جدید، آزادی یعنی رهایی از قید و بند های بیرونی و نجات از دام استعمار خارجی و استبداد داخلی که بیشتر مفهوم سیاسی واجتماعی دارد تا اخلاقی. آزادی در ادبیات امروز یعنی برخورداری انسان از حقوق طبیعی و فطری خود، بدون مداخلهء دیگران(آزادی اجتماعی)؛ و حق مشارکت در امور اجتماعی و سیاسی و تشکیل احزاب و اجتماعات(آزادی سیاسی)؛ و حق انتخاب شغل؛ حق مالکیت شخصی، آزادی کسب و کار(آزادی اقتصادی)؛ و آزادی در پذیرش عقیده، آزادی قلم و مطبوعات (آزادیهای فکری). مقدمهء اعلامیهء جهانی حقوق بشر، علت اصلی تمام جنگها،خونریزی ها و تیره بختی هایی را که در دنیا وجود دارد عدم احترام افراد بشر به آزادی یکدیگر اعلام می نماید اسلام راه اندیشه را باز گذاشته است اما این امر اختیاری به دوگونه تحقق می پذیرد: یکی تفکر صحیح و شایسته که باعث ترقی و تکامل انسان می شود ، دیگری تفکر باطل که باعث تنزل و سقوط انسان می شود لذا اسلام اندیشه صحیح و مفید را تعریف و تمجید و تفکر باطل و بیهوده را مذموم و مردود می شمارد البته انسان را آزاد و مخیر دانسته که با عقل و درایت خود هر کدام را می خواهد برگزیند. آزادی یک مسئله ای نیست که تعریف داشته باشد. مردم عقیده شان آزاد است, کسی الزامشان نمی کند که شما باید حتماً این عقیده را داشته باشید, کسی الزام به شما نمی کند که حتماً باید این راه را بروید کسی الزام به شما نمی کند که باید این را انتخاب کنی, کسی الزامتان نمی کند که در کجا مسکن داشته باشی یا در آن جا چه شغلی را انتخاب کنی. آزادی یک چیز واضحی است« امام خمینی» مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی که فرشته ره ندارد به مکان آدمیت آدمی آزاد است که بدی و زشتی را بر گزیند یا نیکی و خوبی «زر تشت» انسان از مادر آزاد آفریده شده « ژان راستان» فریاد آزادی فریادتمدن است «ویکتور هوگو» به من یا آزادی بدهید یا مرگ «پل هنری» آزادی اصول نیست ،آزادی غریزه است «مارکی دو ساد» اگر مایلیم روح دمکراسی را برقرار کنیم نباید ناشکیبا باشیم ،ناشکیبائی فاش کننده بی ایمانی به هدف است «گاندی» بهایی که باید در ازای آزادی پرداخت،نگهبانی و بیداری همیشگی است «ماکیاولی» تنها کسی شایستگی زیستن و آزادی را دارد که هر روز نبرد را جهت دستیابی به آن از سر می گیرد «گوته» آزادی را نباید از دیگران کدائی کرد بلکه باید آنرا به دست آورد « سیلونه» مردی که به مغز خودش فکر می کند آزاد است «سیلونه» اگر من در بهشت باشم ولی به من بگویند تو حق نداری جهنم را به این بهشت ترجیح بدهی از آن بهشت خارج میشوم «ژان راستان» خدا آزادی را به کسانی می دهد که در جستجوی آن است «ولتر» مردم در گیتی آزاد هستند «زرتشت» ای آزادی،چه جنایتها که به نام تو نمی کنند «مادام رولان» هر جه آزادی خود را بیشتر حس می کنیم ،آزادی دیگران را بیشتر به رسمیت می شناسیم «سارتر» زمانی که یک انسان از تمام مقامهای ساختگی یک جامعه محروم می شود تازه احساس آزادی و رهائی می کند «ویکتور هگو» آنگاه آزاد هستیم که از آنچه می اندیشیم آگاه باشیم «هگل» خدا نمی خواهد آزادی که فعل جمله آفرینش است وجود نداشته باشد «ویکتور هگو» آنها به من می گویند:اگر برده خفته ای را دیدی بیدارش نکن شاید در خواب آزادی میبیند و من در پاسخ آنها می گویم:اگر برده خفته ای را دیدی بیدارش کن و از آزادی با او سخن بگوی «جبران خلیل» آنچه مایه امتیاز آدمی بر سایر آفریدکان است نه قدرت تعقل و نه چیرگی بر طبیعت است بلکه در آزادی است «استورت میل» آزادی عبارت است از تکلیف خویش را انجام دادن «هگل» انسان برای آزادی به راستی انسان شود ،می بایست آزاد باشد «یاسپرس» دکتر علی شریعتی در عجبم از مردمی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی می کنند ، اما بر حسینی می گریند که آزاد زیست . ای آزادی تنها به تو می اندیشم ای خداوند! هر کدوم از ما شاید مثل اون آدمی رو داریم که توی یه اتاق نشسته. این اتاق 2 پنجره ی هم شکلِ همرنگِ هم اندازه منتها دقیقا روبروی همدیگه داره. واز هردوی اونها نوری وارد اتاق میشه.دقیقا مثل هم .وانگار ما فقط میتونیم یکی از اونها رو باور کنیم. انگار تمام عمر مشغول این هستیم که کدوم رو باور میکنیم واینم بگم که انگار حق نداریم از جامون بلند شیم وکنار پنجره بریم تا هویت نور رو بشناسیم.اینکه از کجا میاد,چقدر واقعیه,چقدر قابل اتکاست وتا کی میشه روی درخشیدنش حساب کرد. ویه روز که درمورد همه ی ما مشترکه این اتاق رو ترک می کنیم ومی بینیم: یکی از اون دوتا پنجره رو به خورشید بود وتمام مدت این تلالوء اون بود که می دیدیم ونور اون بود که توی اتاق میریخت. واون یکی: یه پروژکتور بزرگ وقوی که از لب پنجره همسایه ی ما بود . از کجا میشد فهمید که کدومش نور حقیقی وکدوم دروغیه؟ وقتی گاهی اون پروژکتور جوری تنظیم میشه که ما آدمهای بیخبر از همه جا جلبش میشیم وخورشید رو فراموش میکنیم. نه به خاطر اینکه نور خورشید قوی نیست شاید به خاطر اینکه هیچوقت اونقدر صادق وصاف نبودیم که به طرف درستی جلب بشیم.خیلی ها هستن که وقتی از اتاق خارج می شن می فهمن که چه اشتباهی کردن ویک عمر دلخوش نور نورافکنی بودن که بالاخره یه روز میسوزه. میشکنه واز همه بدتر اینکه دروغه. نمیشه بهش اعتماد کرد واین یعنی باختن. ما هنوز توی این اتاقیم. راستش نه اونقدر باهوشم که بفهمم نه اونقدر صادق که درک کنم.پس چیکار میشه کرد؟ فقط یه امید دارم .اینکه اونی که خورشید و نورافکن رو پشت پنجره ها گذاشته هر جور که میدونه نذاره درگیر باور دروغی بشم که گاهی اونقدر در وجود آدم ریشه میدوونه که حتی با دیدن خورشید هم نفیش نمیکنیم. اِهدِنا الصراط المستقیم. التماس دعا. یا حق. مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش
مرا کم اما همیشه دوست بدار
این وزن آواز من است
عقربه های ساعت رو به مشرق یخ بسته اند
چشمانم سکوت کرده اند
فقط نیمی از بلور مهتاب در آسمان پیداست و نیم دیگرش را ابرها به اسارت برده اند
دلم هوای تپیدن با ستارگان و چشمانم هوای باریدن با ابرها را دارد
در چشمانت خیره می شوم و مرغان بازیگوش نگاهت را به لبخندی شادمانه پرواز می دهم
و خود عاشقانه بر ساحل چشمانت می نشینم
تو پلک بر هم میزنی و هر بار فصلی از خاطره های سبزم مرور می شود
زمان می وزد و در مسیر ثانیه ها خاطراتم تبخیر می شوند
مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش
مرا کم اما همیشه دوست بدار
این وزن آواز من است
عزیزترینم کاش می توانستم مثل تو بی نهایت باشم
تو که بی هیچ چشم داشتی فقط نثار می کنی
و من که خودخواه خود خواهم
کاش لحظه ای محبتت را دریغ می کردی تا شاید بیشتر قدر خوبی هایت را می دانستم
کاش حداقل یک بار می گذاشتی پایت را بوسه زنم گر چه جبران هیچ یک از خوبی های تو نیست
این فکر که نکند به دلخواه تو نبوده و نیستم لحظه ای آرامم نمی گذارد
چرا که می دانم آنچه در خور زحمات توست نیستم
صحبت از خوبی ها و لطف های بی کرانت و بدی ها و قدر نشناسی های من پایان ندارد
امیدوارم روزی تمام ناسپاسی های من را ببخشی
مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش
مرا کم اما همیشه دوست بدار
این وزن آواز من است
عشقی که گرم و شدید است زود می سوزد و خاموش می شود
عشق پایدار ، ثابت و همیشگی ست
من سرمای تو را نمی خواهم و نه ضعف و گستاخی ات را
این را هم می دانم عشقی که دیر بپاید شتابی ندارد
گویی که برای همه ی عمر زمان ، زمان بی حالی ست
مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش
مرا کم اما همیشه دوست بدار
این وزن آواز من است
پس کمتر دوست بدار تا عشقت ناگهان به پایان نرسد
من به کم هم قانعم
اگر عشق تو اندک اما صادقانه باشد مرا از سر زیادست
دوستی پایدار از هر چیزی بالاترست
مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش
مرا کم اما همیشه دوست بدار
این وزن آواز من است
بگو تا زمانی که زنده ای دوستم داری
تا آروم نجوا کنم تا مجال زندگیم بود این عشق فقط و فقط پیشکش توست
تا نجوایی دوباره کنم که هرگز و هرگز تو را فریب نخواهم داد
و ... و همیشه مثل قدیم سرلوحه ی رفتار و گفتارم صداقت خواهد بود
امروز در بهار جوانی ام این اطمینان را به تو می دهم که تا خزان عمرم با توام
مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش
مرا کم اما همیشه دوست بدار
این وزن آواز من است
عشق پایدار ، لطیف و ملایم و ماندگار است
و در نتیجه در طول عمر ، ثابت قدم
با تلاشی از روی ایمان خودم را ساخته ام
تا با امیدی عاشقانه دلخواه تو باشم
دلخواه تویی که دلخواه خدای خودتی
خداوندا امیدمان را نا امید نگردان
مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش
مرا کم اما همیشه دوست بدار
این وزن آواز من است
بدان معنا که اگر از منیت گذشتیم مایی مستحکم و از روی ایمان شکل خواهد گرفت
مایی که به وضوح شاهد تداومش خواهیم نشست
مایی که بسیار بسیار زیاد باعث تعجب حتی خودمان خواهد شد
مایی که آواز زندگی مان را از صفر تا بی نهایت با حنجره ی خودمان خواهد ساخت
حنجره ای که با جوشش اکسیر عشق هر بار تازه تر آوازی از خود سر خواهد داد و ... آوازی که بارها و بارها به تکرار عاشقانه خواهد ماند
مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش
مرا کم اما همیشه دوست بدار این وزن آواز من است
همانگونه که وزن زندگی ست ... عکس هایی از سفر حج و عتبات گنبد خضراء روضه یاعلی . التماس دعا
جهت استفاده از کلیه مطالب موجود در وبلاک ، وارد قسمت آرشیو یادداشت ها شوید ...
به علمای ما مسئولیت
و به عوام ما علم
و به مومنان ما روشنایی
و به روشنفکران ما ایمان
و به متعصبین ما فهم
و به فهمیدگان ما تعصب
و به زنان ما شعور
و به مردان ما شرف
و به پیران ما آگاهی
و به جوانان ما اصالت
و به اساتید ما عقیده
و به دانشجویان ما نیز عقیده
و به خفتگان ما بیداری
و به دینداران ما دین
و به نویسندگان ما تعهد
و به هنرمندان ما درد
و به شاعران ما شعور
و به محققان ما هدف
و به نومیدان ما امید
و به ضعیفان ما نیرو
و به محافظه کاران ما گشتاخی
و به نشستگان ما قیام
و به راکدان ما تکان
و به مردگان ما حیات
و به کوران ما نگاه
و به خاموشان ما فریاد
و به مسلمانان ما قرآن
و به شیعیان ما علی(ع)
و به فرقه های ما وحدت
و به حسودان ما شفا
و به خودبینان ما انصاف
و به فحاشان ما ادب
و به مجاهدان ما صبر
و به مردم ما خودآگاهی
و به همه ملت ما همت، تصمیم و استعداد فداکاری
و شایستگی نجات و عزت
ببخش
.JPG)
| :قالبساز: :بهاربیست: |
یاد خدا آرامبخش دلهاست ... چه زیباست به یاد تو با چشمهای خسته گریستن چه زیباست همیشه در تنهایی تو را حس کردن چه زیباست در خیال با تو زندگی کردن/ عزیزم نام تو بر قلبم خالکوبی شده تا فراموشت نکنم. نازنین من همچون نفس کشیدن تو را به خاطر می سپارم / یک روز دیگر هم بدون تو گذشت. یااباصالح المهدی ادرکنی ... داود مهدوی هستم امیدوارم از این وبلاک بتونید استفاده کنید . التماس دعا
