دلمشغولی های من
کبوتر ها نمی آیند...
شاید آفتاب از این سرزمین سفر کرده ست!!!
غروب غمناکی ست
و نهال عاطفه خشکیده
بارانی نمی بارد
اما طنین خشک باد در گوشهایت می خواند :
شاید کبوتر ها هیچ گاه نیایند
تو نگاهت را بهاری کن ...
این شعر رو تقدیم می کنم به دوستی که خیلی با ارزش و عزیزه اما خودش
فراموش کرده خودش رو.. در حالی که آدم هایی هستند که هیچ وقت مهربانی و
ارزش و گرمای نگاهش و قدرت دستهاش رو فراموش نمی کنند... حالا چه قدیمی
باشند و چه تازه از راه رسیده...
به دست هات نگاه کن ، صدای قلبت رو بشنو و بلند شو
من به اندازه بزرگی و عظمت خلقت تو به توانایی های تو آگاهی دارم
نگو که نمی شناسمت زیاد... چون من به احساسم و برق نگاه تو هیچ گاه شک نمی کنم
نوشته شده در پنج شنبه 87/7/25ساعت
10:47 عصر توسط ققنوس نظرات ( ) | |
| :قالبساز: :بهاربیست: |
ققنوس
یاد خدا آرامبخش دلهاست ... چه زیباست به یاد تو با چشمهای خسته گریستن چه زیباست همیشه در تنهایی تو را حس کردن چه زیباست در خیال با تو زندگی کردن/ عزیزم نام تو بر قلبم خالکوبی شده تا فراموشت نکنم. نازنین من همچون نفس کشیدن تو را به خاطر می سپارم / یک روز دیگر هم بدون تو گذشت. یااباصالح المهدی ادرکنی ... داود مهدوی هستم امیدوارم از این وبلاک بتونید استفاده کنید . التماس دعا
یاد خدا آرامبخش دلهاست ... چه زیباست به یاد تو با چشمهای خسته گریستن چه زیباست همیشه در تنهایی تو را حس کردن چه زیباست در خیال با تو زندگی کردن/ عزیزم نام تو بر قلبم خالکوبی شده تا فراموشت نکنم. نازنین من همچون نفس کشیدن تو را به خاطر می سپارم / یک روز دیگر هم بدون تو گذشت. یااباصالح المهدی ادرکنی ... داود مهدوی هستم امیدوارم از این وبلاک بتونید استفاده کنید . التماس دعا
